Iyi aksamlar,
Bugun hayatimin en buyuk kabusunu yasadim.
Eski sektorumden dolayi ilk yardimciyim uzun zamandir. Kac defa ilkyardimda bulundum bugune kadar animsamiyorum. Ayni sekilde hayvanlara da defalarca ilk yardim yaptim. Benim en buyuk kabusum ise gozumun onunde bir hayvana carpilirsa idi ve ben bugun yasadim.
Arada yaptigimiz gibi minnaklar ve bana tavuk almak istedim. Her zaman alis veris yaptigimiz restoran tadilata girmis ve farkli bir yer buldum internetten. Cikista bombos ara sokakta ve uyarmama ragmen araba kedinin ustunden gecti ve yine uyarmama ragmen fren dahi yapmadan devam etti.
Ciglik cigliga yardim istedim ancak yetiskinler her zamanki gibi "uzgun" ama bir o kadar da duyarsizdi. Bir kiz cocugu yakinda veteriner hekim oldugunu soyledi, dikkatlice aldim kediyi yerden her yerden kanlari aka aka. Veteriner hekim hemen aldi, elinden geleni yapti ama olmadi. Kafasi ve akcigerlerinin ustunden gecmis araba. Hayatimin en zor kararlarindandi otenaziye karar vermek. Ve uyutuldu cocuk.
Eve gelir gelmez ustumdeki kanli elbiseleri yıkadım. Zaten ceketi daha once cikardim cocugun kani uzerine ellerimin kanini silip.
Aileme yazdim; olur da ben oldugumde bu cocuklar hayatta olursa omurlerinin sonuna kadar ev ortaminda huzur icinde yasatmalari icin.
Zelcestan a gidince birakirim diyordum onlari bahceye ama bugunden sonra asla. Ortalama 9-10 metrelik ipler ve tam gogus tasmalari var hali hazirda. Ben bahcede calisirken ciksinlar, gezsinler, tirmansinlar ama o kadar! 0
Ve sen minik kedi; insan olarak insanlarin sana yaptigi kotulukler adina ozur dilerim. Umarim huzur icindesindir ve artik korkun kalmamistir...
Zel
Bugun hayatimin en buyuk kabusunu yasadim.
Eski sektorumden dolayi ilk yardimciyim uzun zamandir. Kac defa ilkyardimda bulundum bugune kadar animsamiyorum. Ayni sekilde hayvanlara da defalarca ilk yardim yaptim. Benim en buyuk kabusum ise gozumun onunde bir hayvana carpilirsa idi ve ben bugun yasadim.
Arada yaptigimiz gibi minnaklar ve bana tavuk almak istedim. Her zaman alis veris yaptigimiz restoran tadilata girmis ve farkli bir yer buldum internetten. Cikista bombos ara sokakta ve uyarmama ragmen araba kedinin ustunden gecti ve yine uyarmama ragmen fren dahi yapmadan devam etti.
Ciglik cigliga yardim istedim ancak yetiskinler her zamanki gibi "uzgun" ama bir o kadar da duyarsizdi. Bir kiz cocugu yakinda veteriner hekim oldugunu soyledi, dikkatlice aldim kediyi yerden her yerden kanlari aka aka. Veteriner hekim hemen aldi, elinden geleni yapti ama olmadi. Kafasi ve akcigerlerinin ustunden gecmis araba. Hayatimin en zor kararlarindandi otenaziye karar vermek. Ve uyutuldu cocuk.
Eve gelir gelmez ustumdeki kanli elbiseleri yıkadım. Zaten ceketi daha once cikardim cocugun kani uzerine ellerimin kanini silip.
Aileme yazdim; olur da ben oldugumde bu cocuklar hayatta olursa omurlerinin sonuna kadar ev ortaminda huzur icinde yasatmalari icin.
Zelcestan a gidince birakirim diyordum onlari bahceye ama bugunden sonra asla. Ortalama 9-10 metrelik ipler ve tam gogus tasmalari var hali hazirda. Ben bahcede calisirken ciksinlar, gezsinler, tirmansinlar ama o kadar! 0
Ve sen minik kedi; insan olarak insanlarin sana yaptigi kotulukler adina ozur dilerim. Umarim huzur icindesindir ve artik korkun kalmamistir...
Zel
Comments
Post a Comment