Yagmurlu bir gunden merhabalar,
Havalarin isinmaya baslamasi ile birlikte (Akdenizli olarak +5 ve uzerine sicak diyecegim hic aklima gelmezken) doga ananin uyanmasi ve bahce islerine agirlik verme zamani geldi bile.
Bahce icin bir plan yapmaya baslamistim; hem dekoratif, hem geri donusum, hemde koyunlari, kecileri bahceden uzak tutabilmek adina. Ve taslak cizimi hazirlamistim;
Kafamda bir seyler netlestiginde daha hizli ilerleyebildigim icin karalama da olsa cizim yapmak en iyisi.
Eski arac lastikleri ile olacagi ve bolca gerekeceginden once kendim bulmaya calistim, insanlara sordum, sosyal medyaya yazdim. En son iki firmaya mesaj attim "boyle bir projem var, 30 tane eski lastik verir misiniz?" diye. Biri donus yapti; AC Kalezic Danilovgrad ve gidip alabilecegimi bildirdiler.
Normalde 30 tane istemistim (asiri yuzsuz olmamak adina) ama istedigim kadar alabilecegimi soylediler. Halimi tahmin edersiniz, agzim kulaklarimdaydi!
Sonrasinda arabayi temizlemek saatlerimi almis olsa da degerdi; arabayi abartisiz tika basa doldurarak 60 tane lastik aldim; iyi ki de almisim dedim sonrasinda zira anca yetti.
Lastiklerden araba gorunmuyordu resmen; herkesin meraki oldu bahceyi oto lastikciye cevirmis olmam.
Arada "Ya kafamdakini yapamazsam?" diye endise etmedim dersem yalan olur sanirim. Bakiniz; yuz ifadem!Soldaki gibi cita mi koymaliyim, sagdaki gibi sepet mi yapmaliyim ikilemindeyim; sizce?
Daha boya kismi var ama en sona o kisim; yagmurdan dolayi ara verdim ust sirayi kesip monte etmeye.
Hayatim boyunca en cok duydugum cumle oldu "yapamazsin"; ve en cok soyledigim cumle oldu "insan isterse yapar".
Saglicakla
Zel
Comments
Post a Comment