Huzunlu gunlerden merhabalar,
Hala aciyor bebenin onca mucadele sonrasi apansizca sona eren; daha dogrusu erdirilen hayati. Komsu nihayet kopegi kapatti ama cok cok gec...
Kaldi ki; o kopegin oyle psikopat yetismis olmasi da onun eseri. Sonuc: 5 seneden sonra biten komsuluk...
Normalde kapi komsu ile benim uzumleri onun kazaninda kaynatip rakija yapacaktik ancak mınga bebenin kopegi tarafından öldürülmesinden sonra bahçesinden bile adim atmam kendi adima. Türkiye'de ağır bir yemin vardır; "ölün ölüme". "Ölürsem cenazeme gelme, ölürsen de cenazene bekleme" anlamina gelir. Bu kopru/baglanti adina ne varsa yakilmasi demek ki kolay kolay donusu yok!
Kapi komsum "komsu kardesten oncedir, acil durumda kardes gelene kadar komsunun kapisini calar, yardim istersin" demişti. Hakikaten oyle. O rahatsizlandiginda oglu gayet rahatken 20 saat icinde 3 defa ben goturdum onu hastaneye ki 3.seferde o onde ambulans icinde, ben ise arkasi da idim dortlu lambalar acik, resmen yardirarak!
Velhasil uzumler kaldi elde. Eger beni birebir tanıyorsanız bilirsiniz; ben pire icin yorgan yakmam, kokten çözümcü oldugumdan yorgan fabrikasini yakarim. Son care dokerim dedim yaklasik 200 litre kaynatilmaya hazir uzumu, bir aylik emegimi oraya gitmektense. Ben gidersem diger pisiler de gelir guvenli bolge dusunup, kalan 3 pisiyi de o psikopata yem etmek istemem!
Comments
Post a Comment