Zelcestan'dan merhabalar,
5 Şubat'ı 6 Şubat'a baglayan bu gece ülkemiz için en acı tarihlerden biri sanırım. On binlerce insanımız bir daha uyanamayacağının farkinda olmadan uykuya daldı bir yıl önce bu gece. Kadin erkek, genç yaşlı demeden pek çok kişi hayata veda etti, hala bulunamayanlar var üstelik geçen bir yila rağmen!
Mınga'nın öldürülmesinden beri gece uykuları konusunda ciddi sorunum var. O gece yine 3 suları uyandım ve uyuyamadım. Instagram'a bakınca ablamın mesajını gördüm "Deprem oldu kızım, biz iyiyiz" demişti mesajında. Haberlere bakınca zıpladım yataktan ülkemizin halini görünce.
Bu tip felaketlerde hatları meşgul etmemenin önemini bildiğimden WhatApp'tan yazdım herkese iki kelime; "Iyi misiniz?"
Her şiddetli depremden sonra tekrar tekrar sordum bu soruyu. O kadar zordu ki o çaresizlik anları. Dünyadan yardımlar yağdı; herkes elinden geleni yaptı. Her ne kadar bedenen uzak olsam da kalben ordakilerle beraberdim. Bedenen de Karadağ'da toplanan yardımların elleçlenmesi ve ayristirilmasina yardıma gittim Tuzi'ye üç gun üstüste.
O dönemde bir Türk kadın, moderatörlüğünü ve ikinci adminligini yaptığım gruba Karadagca bir fotoğraf atmak istedi dua edin gibisinden yazan. Grupta sadece Ingilizce paylaşımlara onay verdigimizden redettim. Acti agzini, yumdu gozunu adeta; ne bencilligimi bıraktı, ne depremzedeleri umursamadigimi, ne duygusuzlugumu. Cok buyuk hata!
Cok buyuk hata zira ben Adanaliyim! Ailemin ve arkadaslarimin nerdeyse tamamı Adana, Hatay, Şanlıurfa, Iskenderun, Mersin bölgelerinde. Her depremde tanimadiklarimin acısını paylaşırken, tanıdıklarımın da derdine düşmüştüm oysa.
Ailemden degil ancak arkadaslarimdan cogu kişiyi kaybettim o gece birinci depremde. Bir kaçı da sonrasinda hastanelerde vefat etmis, sonradan aldim haberini. Hüznü ve sevinci yasadim birlikte o donem cogu insan gibi; "insan" olarak.
Umarim bir daha yasanmaz diyorum boyle bir acı dünyada. Cok ama çok zor insan olana. Tum kalbimle sabırlar ve kolaylıklar diliyorum geride kalmış olanlara ve rahmet diliyorum gitmis olanlara. Ben fotoğraflarına bakarken bile kahroluyorum şehirlerimizin, onları düşünemiyorum!
Bir kez daha geçmiş olsun Türkiyem...
Biz
Comments
Post a Comment